Hens

Daarom heb ik me ooit aangemeld als lid van een Facebookgroep van kippenliefhebbers. Het leek me leuk om recepten met andere leden uit te wisselen. In mijn eerste voorstelbericht deelde ik hoe je het best een kip kon slachten (met foto's) en welke onderdelen het meest geschikt waren voor in de lekkerste kippensoep, zoals mijn oma die altijd maakte.
Daar heb ik toen heel wat verontwaardigde reacties op gehad.
Toestanden mense, toestanden!

Ik moest hieraan denken, beste liefhebbers van het bordspel, toen ik gisteren bij Elly van Dam werd uitgenodigd voor een partijtje Hens.

In Hens ben je een kippenboer. Iedere speler heeft een hand van vier kaarten. Elke ronde neem je 2 kaarten van een trekstapel of de aflegstapel en leg je een kip uit je hand op jouw "erf", dat een afmeting heeft van 3x4 of 4x3 dus 12 kaarten.
De bedoeling is dat je een harmonieus boerenerf probeert te creëren met verschillende kippenrassen. Er zijn enkele regels voor het plaatsen van die kippen want niet alle soorten kunnen naast elkaar. Die regels zijn eenvoudig, maar de moeilijkheid zal zijn om grote groepen kippen van hetzelfde ras te maken.
Aan het einde van het spel krijg je punten van je grootste groep kippen van hetzelfde ras op je erf, van je groep die ook een haan heeft, de prijskippen en van de gehaalde doelen op de doelkaart. Sommige kippen leveren aan het einde van het spel medailles op die punten waard zijn.
De kippenboer met het meest harmonieuze erf wint!

Ik vond Hens een heel leuk spel. Simpele en heldere regels, mooie illustraties, het speelt supervlot en het is een lastiger puzzle dan je op het eerste gezicht zou denken. De beschrijving op BGG zegt dat het het lekkerst speelt met 3 of 4. Ik vond het met 2 al heel erg plezant.

Drieënhalve DickVoorMekaarWaardester, waarbij die halve ster er af gaat vanwege de prijs want €25 is een behoorlijke tegenvaller voor een deck kaarten en vier houten haantjes.