Core Space? Uhm ... wat is Core Space? Die vraag zou maar zo gesteld kunnen worden. Door u. Of door mij. Want we kunnen met z’n allen de schijn wel proberen op te houden dat we uitstekend op de hoogte zijn van elke ster die er ooit aan het bordspelfirmament verschenen is, maar dat is natuurlijk niet zo. We missen wel eens iets. Ik wel in ieder geval.

Met Catan en Carcassonne heeft 999 twee kaskrakers in huis. Het zijn de Beatles en Rolling Stones en het Real Madrid en Barcelona van de spellenwereld.

Catan is de moeder van alle bordspellen en het is volkomen overbodig dat we er nog een recensie aan vuil maken, omdat iedereen dit spel heeft en gespeeld heeft.
Iedereen... behalve Dick Verschuur. Daarom doe ik hier speciaal voor hem deze review.

Nadat ik eerder deze week zo angstaanjagend had gedroomd over mijn toekomst in de bordspelhemel realiseerde ik me dat ik nog geen DickVoorMekaarReview had geschreven voor Marrakesh. En dat terwijl ik blijkbaar beweerd had dat ik dit spel altijd wel zou willen spelen. Een op zijn minst vreemde bewering dus, waar ik nu graag korte metten mee wil maken.