De spellenkast van Ate Grijpstra

Hallo, Ate.
Dag Dick, kom binnen.

Graag.
Kon je het vinden?

Ik vind dit altijd een overbodige vraag ... aan iemand die binnenkomt.
Ach... een ingesleten gewoonte, toch, van veel mensen? Het is zo'n vraag waar je eigenlijk geen antwoord op verwacht.

Maar waarom vraag je het dan?
Zoals ik al zei: ingesleten gewoonte.

Doe er wat aan, adjudant.
Adjudant?

Noemen je collega's je niet zo?
Ah... ik snap je: Grijpstra en De Gier! Vroeger was dat wel iets, ja. Jan en alleman vroeg waar De Gier was en of het wel goed zat in mijn huwelijk. Nu die serie niet meer op tv is heeft niemand het er meer over.

Mevrouw Grijpstra.
Inderdaad, ja. In die serie had mevrouw Grijpstra ongeveer dezelfde rol als jouw mevrouw Verschuur. Ze werd vaak genoemd, maar bleef altijd buiten beeld.

Kun je iets meer over je zelf vertellen? Heb je bijvoorbeeld een relatie, kinderen, huisdieren? Hoe woon je? Wat doe je voor de kost? Heb je nog andere hobby’s?
Ik ben dus Ate Grijpstra, geboren in 1973, en ik woon in Buitenpost, samen met mijn echtgenote Bertina en onze drie kinderen.
We hebben in onze ruime tussenwoning inderdaad altijd wel huisdieren gehad, variërend van goudvissen tot Disney het Erfkonijn (voor de duidelijkheid: dat was niet een knaagdier dat we uit een nalatenschap hadden verkregen, maar een in onze achtertuin loslopende Vlaamse Reus). Momenteel hebben we alleen nog de twee cavia's (Choco en Oreo) van dochterlief. 
Van beroep ben ik talendocent (voornamelijk Engels, maar ook Duits en voorheen ook Nederlands en Fries). Naast bord- en kaartspellen speel ik graag videogames en ik lees veel. Ik heb zelf een aantal (gepubliceerde) boeken en gamescripts op m’n naam staan en ben verder nog behoorlijk actief als muzikant.

Wanneer ben je met bordspellen begonnen? Is er een specifiek punt in je leven dat je kunt duiden, waarvan je bijvoorbeeld zegt; "En toen gebeurde dat... en dat was eigenlijk het begin van het serieuze verzamelen!"
Via een collega op een school waar ik eerder werkte, kwam ik in aanraking met Magic the Gathering. Mijn jongste zoon werd ook enthousiast voor dat kaartspel en we hebben het samen heel wat uurtjes gespeeld. 
Toen ik van school wisselde, kreeg ik Heije Wubs als collega.

Heije Wubs?
Ja, ken je die?

Ja, jij ook?
Ja, het is een collega van me.

Joh, wat toevallig.
Zit je me nu te dissen?

Ja... had je dat niet door?
Even serieus, Dick.  Waar was ik gebleven?

Dat Heije Wubs je collega is.
Oh ja... naast hem bleken er nog meer collega's te zijn die van bordspellen hielden. We beïnvloeden en enthousiasmeren elkaar en we spelen regelmatig gezamenlijk spellen. 
Dat laatste heeft er ook toe geleid dat ik zelf in een vrij korte tijd een vrij serieuze collectie ben gaan opbouwen. Ook hou ik ervan om me meer theoretisch in de spelpraktijk te verdiepen, te analyseren en te duiden en mijn ervaringen met anderen te delen. Vandaar dat ik boeken en artikelen met (historische) achtergrondinformatie lees en op diverse sociale media actief ben. Ik ben het meest op Facebook te vinden (vooral op de pagina’s Bordspelwereld en Solo Board Gamers) en ik heb sinds kort ook m’n eigen bordspelgerelateerde Facebookpagina (SpeelHart genaamd).

Hoeveel spellen heb je eigenlijk?
180+, wat mijn eigen verzameling betreft. Als ik familiespellen als Monopoly, Stratego, Scrabble, Triviant etc. meereken, gaat dat ruim over de 200 heen.

Zijn dat allemaal spellen of tel je daar ook de uitbreidingen in mee?
Dat is inclusief uitbreidingen (maar die heb ik niet super veel).

Hoe houd je de administratie bij? Heb je een account op BGG?
Ja, ik heb inderdaad een account op BoardGameGeek; een prachtig, veelomvattend platform dat ik meerdere malen per week raadpleeg voor de besprekingen en beoordelingen van spellen.

Mogen de lezers je accountnaam weten, zodat ze kunnen zien wat je zoal hebt?
Zekers: Ate_Grijpstra. Met liggend streepje, dus.

Beschrijf je bordspelkast eens. Hoe groot is ’ie, waar staat ’ie, is ’ie zelf gemaakt of niet, kortom... wat kan je over de kast zelf vertellen?
Het is een niet al te groot, zwart Ikea-wandkastje waar voorheen een collectie kinder- en jeugdboeken in stond. De kast bevat zo’n 60 bordspeldozen en er is inmiddels sprake van enige 'overflow' (d.w.z. opgestapeld op de vloer ernaast én op en plank op een rommelkamertje staan er ook ... eh ... 60+).

Wat is je favoriete spel... en waarom?:
Poeh ...

Ja, daar vraag ik je wat hè?
Nou ...

Moeilijk?
Ik heb eerlijk gezegd zowat elke week weer een nieuwe favoriet.

Écht? Dat kan toch niet Ate... dit soort wispelturigheid kom je doorgaans alleen tegen bij meisjes van 13.
Nou, vooruit... als ik met het mes op de keel één titel moet geven, dan kies ik voor 'In de Ban van de Ring' van Reiner Knizia.

Huh?
Vind je dat verrassend?

Ik weet niet wat ik er van moet zeggen, echt niet!
Ik ben een Tolkien-fan en heb het spel al ruim 20 jaar in mijn bezit. Achteraf bekeken was het mijn eerste echte kennismaking met de bordspelhobby, waar ik en mijn broers destijds overigens niets van begrepen, omdat het een voor ons onbekend coöperatief spel was, maar dat ik wel bewaarde, vanwege de mooie illustraties van John Howe. Ik heb het onlangs een paar keer met veel plezier gespeeld en via Marktplaats de uitbreiding Vrienden en Vijanden op de kop kunnen tikken (hee, daar heb je dus al één van de eerdergenoemde weinige uitbreidingen!).

En wat is je guilty pleasure?
Spelletjes waarmee ik al mijn gezinsleden rond de tafel kan krijgen (en dat valt niet altijd mee, gezien de uiteenlopende smaken op spelgebied en de voorkeuren voor concurrerende soorten van vermaak (tv en videogames)). Voorbeelden van gezinsspelletjes zijn 'Beverbende', 'De Crew' en (gelukkig!) ook 'Everdell'. Het meest in de buurt van een guilty pleasure komt dan denk ik 'Party Animals'. Dat is een snel kaartspelletje waarbij je scherp moet zijn en ... dierengeluiden moet maken. Ik denk niet dat ik het uit mezelf zou kopen, maar we hebben er samen heel veel hilariteit mee beleefd.

Oh, dat herken ik wel.
Ja?

Ja... ik denk dat dit bij veel mannen met opgroeiende kinderen een guilty pleasure is.
Dus het is niet vreemd, volgens jou?

Nee, ik denk zelfs dat het supernormaal is.
Oh, gelukkig.

Wat zijn eigenlijk je voorkeuren qua speltypes?
Mijn spelsmaak is behoorlijk breed en ik ben al snel enthousiast als iets doordacht en met zorg en liefde gemaakt is. Ik laat me dan ook graag verrassen door nieuwe genres, thema's en spelconcepten. Ik merk echter wel dat ik voorkeur voor verhaalrijke en coöperatieve spellen heb en dat ik verhoudingsgewijs meer Amerigames speel. Van een uitgever als Fantasy Flight Games vind ik eigenlijk alle titels geweldig. Thema's waar ik me het meest tot voel aangetrokken zijn: Fantasy/RPG, Marvel, Science-Fiction, Piraten en ook zeker de Lovecraftiaanse 'Weird Tales'. Een brede spelsmaak, ik zei het al. Het loopt van oertijd ('Paleo') tot verre toekomst ('Dune: Imperium'). Als er al sprake is van een verbindend element, dan is het over het algemeen 'vluchten uit de realiteit' (en dus goed bekeken: Romantisch).

Zijn er auteurs waarvan je meer spellen hebt?
Michael Menzel en Jerry Hawthorne komen als eerste bij me op.

Er zijn ook verzamelaars die een voorkeur hebben voor een bepaalde illustrator. Heb jij dat ook?
Nee, geen voorkeur. Zolang het artwork en de vormgeving maar bijdragen aan de sfeer en de algehele spelbeleving. Ik noemde John Howe al, die echt recht doet aan de Tolkien-wereld. En iemand als Michael Menzel levert ook indrukwekkend werk.

Waar speel je zoal?
Voornamelijk thuis aan onze ovale houten eettafel (met als nadeel dat je de langere campaign-games niet kunt laten staan voor meerdere sessies). Maar ook op school met de genoemde collega's en soms met leerlingen. Bij vrienden thuis. Eén keer op een bordspelverjaardagsfeest in een speciaal daarvoor gehuurd dorpshuis. Dat was ook prachtig en deed me vermoeden dat er hier in de regio best wel eens animo voor een soort bordspelcafé zou kunnen zijn.

Staan de dozen in je kast op een bepaalde volgorde?
Voor zover mogelijk thematisch gerangschikt.

De donkere kleuren overheersen toch wel.
Fantasy is wel het thema hier. Heb jij geen Fantasy?

Ik heb een totaal andere spelbeleving, denk ik.
En horror natuurlijk. Heerlijk!

Bij mij is het een meer, wat zal ik zeggen... een meer vrolijke boel, Ja. Ik zou hier 's nachts wakker van liggen Ate.
Oh, daar heb ik geen last van.

Wat doe je met de inhoud van de dozen... zit alles in ziplocks, heb je geprinte inserts, zijn je kaarten gesleeved of niet en - als we dan helemaal los gaan... heb je speelstukken geprint en beschilderd?
Ik reorganiseer inderdaad meestal de inhoud van de dozen (ziplocks, kunststof bakjes van de Action voor de miniaturen). Inserts en sleeven ... doe ik niet veel aan. Beschilderde miniaturen vind ik prachtig, maar ik gun mezelf de tijd, de moeite en de kosten niet om daar serieus werk van te maken. Ik heb het als proef wel eens met Warhammer-figuurtjes geprobeerd. Het resultaat was niet onaardig, maar eigenlijk is miniaturen-schilderen ook weer een andere hobby. Het gaat me 'first and foremost' om het spelen van de spellen.

De meeste bordspelspelers kampen met een tekort aan kastruimte. Hoe zit dat met jou?
Nee. Het dwingt me om de boel zo Feng Shui mogelijk te organiseren. Plus het levert een bijzonder nodige beteugeling van mijn koopzucht op (!).

Het is de eerste keer dat ik de Feng Shui hoor noemen in deze rubriek.
Het toepassen van Feng Shui-principes strekt zich uit tot elk aspect van ons leven, Dick, zelfs tot het opbergen van bordspellen.

Oh, daar kijk ik van op!
Een georganiseerde en evenwichtige opbergmethode voor bordspellen kan bijdragen aan een positievere en harmonieuzere leefomgeving. Vraag maar aan Bertina.

Mevrouw Grijpstra.
Inderdaad... Bertina. Luister Dick: Volgens Feng Shui is het belangrijk om overtollige rommel te vermijden en de energie vrij te laten stromen. Bij het opbergen van bordspellen betekent dit het opruimen van beschadigde of ongebruikte spellen en het zorgen voor een opgeruimde opbergplek. Planken of opbergdozen moeten zorgvuldig worden gekozen en geplaatst om een gebalanceerde en esthetisch aangename uitstraling te behouden.
Het labelen van opbergvakken kan de zoektocht naar specifieke spellen vereenvoudigen en de algehele harmonie bevorderen. Door bewust te zijn van de opbergindeling volgens Feng Shui-principes, kunnen bordspel liefhebbers niet alleen een opgeruimde ruimte creëren, maar ook een omgeving waarin positieve energie kan gedijen.

Heb je handige opbergtips of creatieve oplossingen voor slim opbergen?
Heb je wel geluisterd daarstraks?

Ik was je halverwege je eerste zin al kwijt. Daarna zag ik alleen nog je lippen bewegen. Ik moest denken aan een gedicht van Riekus Waskovsky. Ken je die?
Nooit van gehoord.

Hier dacht ik aan, vraag me niet waarom. Ik weet ook niet hoe mijn hoofd werkt.

Uitvaart

De Here had deze keer weer eens genomen en
met grote droefenis hadden wij kennis gegeven
en vertrokken wij om 2 uur van het sterfhuis.

In de eerste volgauto’s zwijgend de mannen:
iets van aartsvaders hadden ze – hoewel de meesten
toch maar gewoon kantoorbediende waren.

Daarna onder troosteloze hoeden de vrouwen,
in het volle ornaat van de trieste frigiditeit
die recht op een stoel in de hemel geeft.

Maar waarom reed daarachter nu dat rode autootje
met die luidzingende chinees?

En?
Sorry. Ik ben even sprakeloos. Ik vind het werkelijk een prachtig gedicht. Je ziet het tafereeltje echt helemaal voor je.

Dat was het dan. Vond je het een prettig gesprek?
Absoluut. Ik vond het zelfs bijzonder aangenaam. Hartelijk dank!