Van een van mijn leukste vriendinnen ontving ik laatst een opgetogen app: "Hee Dick: jij bent toch zo'n groot liefhebber van Mandala? Er is een opvolger: Flowers!"
Ik moet dat nuanceren. Liefhebber is een groot woord. Het zit zo: een jaar of vijf geleden maakten mevrouw Verschuur en ik kennis met Mandala, een nogal bijzonder tweepersoonsspel. Die kennismaking was geen onverdeeld genoegen, wanneer ik eerlijk ben. We speelden het vaak en ik verloor het vrijwel altijd. Dat was waarschijnlijk een van de redenen waarom we het zijn blijven spelen: mevrouw Verschuur omdat ze het vrijwel altijd won en ik omdat ik er maar niet achter kon komen waarom dat zo was. Dat frustreerde me geweldig. En nu is er, om mijn leven nog miserabeler te maken, een opvolger: Flowers - A Mandala Game.
Waar Mandala uitsluitend voor 2 personen is, kan Flowers ook met meer personen gespeeld worden. Dat lijkt me leuk, omdat het mechaniek zich daar goed voor leent. Bovendien past het ook goed bij het thema: in het echt worden mandala's ook met meerdere personen gemaakt.
In Flowers maak je geen abstracte mandala's met zand maar is het de bedoeling om bloementegels te verzamelen en daarmee meerderheden te behalen. Dat doe je door slim kaartspel.
Net als in het oorspronkelijke spel heeft ook Flowers geen kartonnen speelbord maar een katoenen speelkleed. Om het spel op te zetten, leg je dit op tafel. Je ziet een veld met drie grote loemen.
Er zijn 36 kartonnen tegels met halve bloemen. Deze sorteer je op hun achterkanten, 18 zwarte en 18 witte, in twee aparte trekstapels. De voorkant van die halve bloemen zijn grijs, paars en rood zijn (de zwarte). De witte bloemen hebben een groene, oranje en gele voorzijde.
Van elke stapel neem je drie tegels. Vervolgens leg je een zwarte tegel en een witte tegel open in elke bloem. De voor(kleur)zijde is zichtbaar. Elke speler begint met een hand kaarten in zes kleuren die overeenkomen met de kleuren van de bloemtegels. De startspeler krijgt vijf kaarten, de volgende spelers respectievelijk zes, zeven en acht.
Hoe speel je Flowers?
Wanneer een speler aan de beurt is, legt hij een of meer kaarten van dezelfde kleur op een van de bloemen. Niet alle kaarten van die kleur hoeven gespeeld te worden. Er mogen ook kaarten op de hand gehouden worden. Wanneer die kleur al in de mandala aanwezig is, draait de speler de kaart(en) om; zo niet, dan laat hij ze open liggen. Er moet wel aan de andere speler(s) getoond worden wélke kleur er gespeeld is.
Als de speler één kaart heeft neergelegd, trekt hij kaarten van de stapel. Dat zijn er maximaal vier, tot een maximaal handtotaal van acht. Wanneer er dus vijf kaarten op hand zijn en de speler speelt één kaart dan trekt hij er drie bij.
Wanneer een speler twee of meer kaarten heeft neergelegd, wordt zijn hand niet aangevuld.
Wanneer een speler na het spelen minstens één open kaart op een bloem méér heeft dan de andere speler(s), dan wordt het 'claim'-fiche van die bloem op die rij kaarten geplaatst. Wanneer die bloem nu alle zes bloemkleuren open heeft, dan wordt de de mandala vernietigd en de twee bloemktegels uit het hart van de bloem verdeeld.
Wie het claimfiche op zijn kaarten heeft liggen, mag het eerst kiezen. Eén van de bloementegels van deze mandala legt hij voor zich neer. Als hij al een bloementegel van dezelfde kleur heeft worden beide helften samengevoegd. Vervolgens wordt deze “complete” bloem omgedraaid. De witte of zwarte zijde ligt boven en de puntenwaarde is verborgen. Hier mag niets meer aan gewijzigd worden. Wanneer hij later in het spel een andere bloemtegel wint met een hogere waarde dan is dat pech.
Wie daarna de meeste kaarten op deze mandala heeft neemt de tweede bloementegel. Iedereen die een bloementegel heeft gepakt, legt alle uitgespeelde kaarten op deze mandala op de trekstapel. De verliezers nemen hun uitgespeelde kaarten terug op de hand. Dit is het enige moment in het spel dat het voor kan komen dat een speler meer dan acht kaarten op hand heeft.
Trek nu opnieuw een zwarte tegel en een witte tegel van de stapel en leg deze met de kleurzijde naar boven op de lege bloem om een nieuwe mandala te maken en vervolg het spel. De volgende speler is aan de beurt.
Het spel wordt doorgespeeld één van de spelers drie bloemen heeft voltooid. Het spel wordt gestopt en iedereen scoort de punten van de tegels die verzameld zijn.
Elke afzonderlijke bloemhelft is evenveel punten waard als het aantal bloemen dat erop staat.
De complete bloemen worden met de kleurzijde boven neergelegd met de hoogste waarde links en de laagte waarde óf het "3x" icoon rechts.
Voor elke complete bloem, als de linkerwaarde 3x is, verdrievoudig je het aantal bloemen op de andere tegel.
Als beide tegels bloemen hebben, tel je de waarde links en verdubbel je de waarde van de rechterhelft. Wie de meeste punten heeft, wint.
Wat vinden we van Flowers
Het is dus een vrij kort spel van 20 tot 30 minuten dat technisch en strategisch niet al te diep gaat, omdat je maar een handvol kaarten hebt. Hoewel het spelverloop simpel lijkt - met het uitspelen van slechts enkele kaarten of meerdere kaarten - ervaren we het niet als een beginnersspel. Voor gevorderde- en expertspelers is het ook een leuk snel spel dat je heel vaak kunt spelen. Vooral als je van competitiespellen houdt.
Flowers is in zekere zin een slagenspel, met het verschil dat je in elke slag meerdere kansen hebt. Als je hier een slag wilt winnen, moet je voor de slag gaan en echt proberen die slag te winnen. Dus als dat je kracht is, als je dat leuk vindt, dan is dit spel zeker iets voor jou. Bovendien is het heel erg leuk dat je op drie velden tegelijk speelt en daar tactisch gebruik van kunt maken. Iets anders dat in de tactiek erg belangrijk is, dat is dat je niet alleen kijkt naar welke tegel voor jou gunstig is om te nemen - bij winst - maar ook welke overblijft voor de ander.
Voor de rest denk ik dat echt iedereen van dit spel zal genieten, omdat het gewoon vermakelijk en luchtig is.
Tenslotte wil ik niet onvermeld laten dat Mevrouw Verschuur ook Flowers veel beter blijkt te beheersen dan ik. Dat frustreert nog steeds. Maar het is heel fijn dat Flowers met vier spelers gespeeld kan worden en mevrouw Verschuur dus twee extra spelers kan vernederen. Waarmee ik mijn frustratie niet meer in donkere eenzaamheid hoef te verwerken.
Daarom geef ik Flowers een 7.5.
In alle eerlijkheid? Flowers is een mooi spel, creatief vormgegeven en uitgevoerd, met een hoge herspeelbaarheidswaarde!