Ben je een fan van Gesjaakt (No Thanks!) en Space Base? Dan is dit je spel!
Elke speler begint het spel met een set van 11 tegels. Dit moet een Rijk (beschaving) voorstellen waar jij de leider van bent. Deze tegels kun je in groepen herverdelen. O.a. Industrie, Militair en Economie. Ze hebben plaatjes met onder andere Gevecht-scènes, Wegen, Steden, Boerderijen en elke tegel heeft op de achterkant dezelfde, maar dan ‘in de band staande’ afbeelding.
Iedereen heeft dezelfde set met 11 tegels. Elk van de tegels heeft een puntenwaarde variërend van 3-32 punten. De startspeler schudt zijn tegels en legt ze met de ‘mooie’ kant naar boven in een willekeurige volgorde in een rij onder de 1-11 tracker in zijn/haar speelruimte.
Alle andere spelers leggen hun tegels nu in dezelfde volgorde als de startspeler.
Met de tegels kun je aan het einde van het spel de punten verdienen die erop staan, mits ze aan het einde van het spel niet in brand staan. Iedereen begint met 4 innovatiekaarten (verbeteringskaarten voor de industriefase) en 2 van elke grondstof.
De grondstoffen in dit spel zijn: een zak Graan, Bijlen, Hamers en Gouden munten, die ook als ‘joker’ kunnen worden gebruikt.
Wat je dus niet wil, is dat je rijk opgaat in rook, in de as wordt gelegd. Maar hoe kun je dit tegengaan? Door elke fase te overleven en te controleren. Er is een scorebord met in het midden het verloop en aankondiging van de gebeurtenis. Deze bestaan uit o.a.:
Conflict: De speler met de meeste gevechtskracht wint de meeste overwinningspunten en de andere spelers kunnen ook overwinningspunten halen en eventueel een bonus. Meestal staat er ook een slecht nieuws-bericht op de conflictkaart voor de verliezer van het conflict.
Economie: Je groene kaarten in je rijk worden geactiveerd en leveren productie op.
Een Rampenfase of een Dubbele Rampenfase: Door de gevraagde grondstoffen te offeren hoef je niet 1 van je tegels (1-11) om te draaien naar de brandende afbeelding. Op elk kaartje staat een nummer. Dit geeft aan welke kaart in jouw rij (1-11) vernietigd kan worden als je niet kan bieden of deze juist wel wil vernietigen. Als dit nummer al in as ligt, dan mag je de linker of rechter aangrenzende tegel omdraaien/verbranden. Als de kaart(en) getoond worden, zet iedereen zijn ‘vlam’- meeple op de cijfers in zijn rij (1-11) die overeenkomen met de getallen op de kaarten.
Je kan in je beurt beslissen om de kaart/kaarten toch te nemen. Je krijgt dan ook alle grondstoffen die op de kaart/kaarten liggen. Maar je moet dan wel de actie uitvoeren.
De kaart/kaarten mag je onder 1 van je tegels stoppen en telt/tellen mee als de bijbehorende fase in werking gaat. Je kunt je verbrande tegel eventueel later repareren in een Industrie-fase.
Industrie: Innovatiekaarten uit de hand bouwen, 1 tegel die in brand staat repareren en/of tegellocaties verwisselen.
Je hebt allemaal een privacyscherm waar je je grondstoffen uit het zicht kan leggen, zodat je medespelers niet kunnen zien wat je KAN bieden of wat je NIET kan bieden.
Als alle rondes voorbij zijn en de zandloper op het vakje ‘End of Game’ staat, is het spel afgelopen en worden de overwinningspunten geteld. Degene met de meeste punten…. Precies.
Oordeel: Dit was de uitleg in een notendop. Er zitten nog wat extra regels in en een hoop kaarten die wat meer uitleg nodig hebben. Het is op zich een simpel spel met wat leuke mogelijkheden.
Voor dat wat het is duurt het spel wat mij betreft wat te lang (met 4 spelers). Het zit wel leuk in elkaar en als je met een groepje gevorderde spelers speelt, moet het met z’n vieren in een 45/60 minuten te doen zijn. Leuk, vermakelijk en zeker goed om een keertje gespeeld te hebben. Er zullen best fans zijn voor dit soort biedspellen, maar het had bij mij geen WOW-factor. Ik geef Empire’s End een 7. Overigens speelden wij met de Deluxe versie.
Mocht je de handleiding eens na willen lezen : klik hier