Galactic Era

Even opscherpen allemaal. Hoe zit het met onze parate kennis over UFO’s, The X-Files, Area 51, de Verschrikkelijke Sneeuwman, Bigfoot, Lemuria, Atlantis, Hyperborea, kosmonautische goden die de aarde hebben bezocht en ons technologisch op een hoger plan hebben gebracht, kwaadaardige reptielwezens die ons vanachter de schermen beïnvloeden, etc. etc.? Hark al die theorieën eens bijeen, gooi ze op een enorme bult ... en ga ervan uit dat het allemaal voor de volle 100% waar is.

Dat is de intrigerende premisse van het in alle opzichten indrukwekkende Science Fiction-spel Galactic Era dat is ontworpen door de Duitse Amerikaan Channing Jones en via het door hemzelf opgerichte Seajay Games uitgebracht. Het bordspel is grotendeels gebaseerd op wat je een 'alternatieve kijk op de werkelijkheid' zou kunnen noemen.
Jones, die wiskunde en computerwetenschappen studeerde aan de universiteit, maakte naar eigen zeggen een geestelijk ontwaken mee en deed vervolgens jarenlang onderzoek naar paranormale fenomenen, spirituele en esoterische zaken en naar UFO's. Verder is hij van kindsbeen af aan begeistert door het spelen én bedenken van bordspellen.

Deze interessante mix van ingrediënten leverde, na jaren van ontwikkelen en testen, plus een onsuccesvolle en vervolgens een geslaagde Kickstartercampagne, uiteindelijk het epische ruimte-ontdekkings en -kolonisatiespel Galactic Era op.

Het doel van dit circa drie uren durende, tafelvullende 4X-spel is om met je Sterrenvolk zoveel mogelijk overwinningspunten te vergaren (hier aangeduid als Destiny Points / Bestemmingspunten) en er zijn vele wegen om die eindbestemming te bereiken. Galactic Era biedt de spelers namelijk ontzettend veel keuze en variatie en de herspeelbaarheidsfactor is derhalve bijzonder groot.

Zeventien Sterrenvolken staan er maar liefst tot onze beschikking, variërend van de welhaast klassieke Grijze-Aliens-met-Zwarte-Amandelogen tot de reptielachtige Annunaki en alles daartussenin. De heelalsectortegels met zeskantjes (hexes), die samengevoegd het speelbord vormen, zijn tweezijdig en dat zorgt telkens weer voor nieuwe beginsituaties. Er zijn vier verschillende Galactische Verhaal-tegels, die op het scorebord kunnen worden gelegd en per spelronde verschillende beloningen opleveren. Verder krijgen de spelers ieder voor zich een Geheim Doel, dat wederom een reeks beloningen kan opleveren en om die reden van invloed is op de speelstijl en op de strategische keuzes die er gemaakt worden.

En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, kun je als speler ook nog eens voor het Licht of voor de Duisternis kiezen, hetgeen je speelwijze en de interactie met je medespelers bepaalt. Een Lichtspeler is principieel Dienstbaar aan Anderen, pacifistisch van aard, bemoeit zich niet met primitieve beschavingen en vormt gemakkelijk allianties met (hoog)ontwikkelde beschavingen. Een Duisternisspeler daarentegen is primair Dienstbaar aan Zichzelf en legt zichzelf dus veel minder beperkingen op. Hij kan zo vreedzaam als agressief zijn als hij wil en is in staat om primitieve planeten aan zich te onderwerpen.

Een interessant aspect van Galactic Era is dat spelers op veel momenten in het spel kunnen besluiten om plotseling de omslag van het Licht naar het Duister te maken, of andersom.
En vaak is zo’n verandering van 'gerichtheid' nog eens zeer aanbevelenswaardig ook, aangezien de acht ronden van het spel beginnen en eindigen met een Lichtfase met daartussenin een fase waarin het heelal wordt ondergedompeld in een Duister Tijdperk. Het levert (punten)voordeel op om de Tekenen des Tijds tijdig te herkennen en je wijze van handelen daarop af te stemmen.

Dat geldt ook voor hoe je je verhoudt ten opzichte van je medespelers. Soms heeft een vreedzame opstelling zo z’n voordelen, als je bijvoorbeeld met elkaar wilt handelen en technische kennis en vaardigheden met elkaar zou willen uitwisselen. Maar het komt ook zeer regelmatig voor dat je behoorlijk baat kunt hebben bij het plotsklaps van kleur veranderen en het subiet de oorlog verklaren aan je voormalige bondgenoot.

Naast het verkennen van het heelal, en het uitbreiden van je bevolking en van je invloed, bevat Galactic Era namelijk ook een aanzienlijk oorlogsspelelement. De ruimteveldslagen worden, in tegenstelling tot wat in genregenoten vaak het geval is, niet met dobbelstenen of kaarten uitgevochten. De geluksfactor wordt daarmee natuurlijk flink omlaaggehaald. Het gaat in Galactic Era echt om het zélf ontwikkelen van je Sterrenvolkbeschaving, het maken van strategische keuzes met betrekking tot de vijf verschillende technologiegebieden (Militair, Spiritueel, Aandrijving, Robotica en Genetica) en de daarmee gepaard gaande opbouw en versterking van je vloot van ruimteschepen.

Met het oog op het laatstgenoemde punt staat er een scala aan Vloottactieken tot je beschikking. Je kunt ruimteschepen uitwisselen tussen verschillende vloten en je kunt een vloot bijvoorbeeld meer Aanvallend van aard maken, of juist Ontwijkend. Bij het aangaan van gevechten moet je je overigens goed realiseren dat jij na een numerieke overwinning weliswaar kunt bepalen hoeveel schepen er van de betreffende vloot van je tegenstander vernietigd worden, maar dat zulks tegelijkertijd inhoudt dat ook jij schepen van jouw vloot moet inleveren. Om precies te zijn: de helft van het door jou genoemde getal, naar boven afgerond. Tenzij je het gevecht inging met een verpletterende meerderheid van 3:1. Dan kom je er zonder verdere kleerscheuren vanaf.

Wat de gevechtscomponent van Galactic Era ook bijzonder boeiend maakt is de zogenaamde Fog of War / Oorlogsnevel. Dat houdt in dit spel in dat je individuele ruimtescheepjes kunt inwisselen voor zwarte pokerfiches, waar je stapeltjes van kunt maken, al dan niet aangevuld met dummy-fiches met een waarde van nul, waardoor de tegenstander al snel niet meer weet hoe sterk die vloot van jou nou ook alweer precies was en met angst en beven dat grotendeels onbekende zwarte gevaarte aan de waarnemingshorizon ziet opdoemen.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Vanaf het begin zit er veel snelheid en spanning in het spel. Je gaat voortvarend van start met het opbouwen van je ruimterijk in je eigen sector van het heelal. Je bouwt schepen, onderzoekt nieuwe technologieën en gaat op verkenning uit om te kijken of de planeten in je sterrenstelsel al dan niet rijp zijn voor kolonisatie. Al snel wil je je vleugels nóg verder uitslaan en je in elk geval zo snel mogelijk naar de centrale sectortegel begeven, omdat zich daar een veelheid aan Relieken bevindt op de nog nader te ontdekken planeten. Dat zijn kostbare overblijfselen van eerdere beschavingen die zich daar ooit bevonden en waar je in het huidige tijdperk veel profijt van kunt hebben.

En ja, bij al die expansiedrang is het natuurlijk onvermijdelijk dat je op een gegeven moment ook op de ruimteschepen van je medespelers stuit. Ga je ze meteen te lijf, of stel je je voorzichtiger op en kies je voor een vreedzame en diplomatieke benadering? Keuzes, keuzes ...

De spelmaker is erin geslaagd met Galactic Era een hoogwaardig spel af te leveren dat zich kan meten met de grote titels in dit genre. De spelmechanieken zijn enorm goed doordacht. Het artwork is fraai en de spelcomponenten zijn niet alleen van goede kwaliteit, maar ook opvallend kleurrijk. Er is een solovariant en tevens een variant voor twee spelers (waarbij gebruik gemaakt dient te worden van een Automa / dummyspeler). Er zijn boekjes met achtergrondinformatie over de veelheid aan Sterrenvolken, facties en allianties. De regelboekjes zijn prachtig vormgegeven, helder qua uitleg, zeer volledig én in foutloos Engels en Duits geschreven. Daarnaast is er een mooie en overzichtelijke website voor het spel met een zee aan informatie en, niet te vergeten, handige instructiefilmpjes.

We hoeven onze bewondering voor dit met hart en ziel gemaakte en in eigen beheer uitgebrachte epische SF-strategiespel dan ook niet onder stoelen of banken te steken en komen tot het eindoordeel van een welverdiende 9.