Redwood

Naast spelletjes en theater is (natuur)fotografie een grote hobby van mij. Sterker nog, ik theatersport ook in wedstrijdvorm, wat van theater een spel heeft gemaakt.

Maar van fotografie een spel maken, anders dan gewoon een “wie-schiet-de-mooiste-foto-wedstrijd” of “wie heeft als eerste zijn plaatje af-race?”, zag ik niet zo voor me. Al weken tuurde ik daarom sceptisch naar de doos van Redwood. Een grote camera en wildprent riekt op de voorkant. Ik las het plot, zag de spelelementen en was niet enthousiast. Plastic sjabloontjes lachten me toe en nog voor ik wist waar ze voor waren, bestempelde ik ze al als stom. Vraag me niet waar ik dit bekrompen vooroordeel vandaan haalde. Wellicht kwam het door het materiaal, wat me deed denken aan van die goedkope overtreksjabloontjes die je als kind had. Waar je dan Disney-figuurtjes mee kon maken. Het is het zelfde plastic. Mijn associatieve brein nam een negatieve afslag door vage jeugdherinneringen.

Ik heb me nog nooit zo in een spel vergist. Want hoewel de sjablonen nog steeds niet de schoonheidsprijs verdienen, wordt dit meer dan ruimschoots gecompenseerd door de rest van de vormgeving en bovenal door het leuke mechanisme dat zij vertegenwoordigen! Het voordeel van wat scepsis is dus wel dat je zeer aangenaam verrast kan worden. En dat is precies wat er is gebeurd!

In Redwood ga je in vijf rondes proberen foto’s te maken van het speelbord. Het prachtige speelbord bestrijkt verschillende soorten landschappen en een rijke dierenpopulatie. Als fotograaf ga je bloemen, bomen en deze dieren spotten. Dit doe je met je eigen fotograaf die je middels de sjablonen mag verplaatsen, om met het volgende sjabloon de reikwijdte en lengte van je vizier te kunnen bepalen en dus wat er allemaal op jouw foto staat. Poppetje verplaatsen, foto maken en dat keer vijf, want vijf rondes. Klinkt als kinderspel nietwaar? Nou, dat had je gedacht. Want binnen dit ogenschijnlijke simpele plot zitten een hoop strategische addertjes die dit schattig ogende spel een zeer aangename wolf in schaapskleren maakt.

Deze addertjes zitten zowel in de manier van scoren als in de wijze waarop je de sjablonen mag gebruiken. Laten we beginnen bij het begin.
In het spel zijn een aantal dieren te vinden: Een Eekhoorn, een Wasbeer, een Wolf, een Eland, een Beer, een Otter en een Bever. Allemaal vertegenwoordigen zij een verschillend aantal punten, in dit spel dennenappeltjes. Een Beer of Hert scoren meer dennenappels, dan bijvoorbeeld een Eekhoorn. Deze dieren liggen allemaal op het ronde speelbord die verdeeld is in vijf verschillende leefgebieden. Elk dier heeft twee verschillende natuurgebieden waar het in kan leven. De dieren zijn losse elementen die je bij aanvang van het spel volgens een getrokken scenariokaartje in hun leefgebieden plaatst. Dit is de startopstelling. Als fotograaf kies je één van de aangegeven startplekken.

Om het speelbord liggen kaarten. Deze geven de ronde en de rondedoelen aan, daarnaast liggen er kaarten in de kleuren van de leefgebieden. Dit is de achtergrond en basis van jouw foto en de kaart die je pakt wanneer je een foto hebt gemaakt in het corresponderende gebied. Per kleur staat op het kaartje aangegeven hoeveel objecten jij moet fotograferen. Te weinig objecten zijn namelijk minpunten! Elke ronde wordt er een doelenkaart opengedraaid. Deze zijn heel divers. Specifieke elementen van foto’s leveren punten op, of de plek waar van af de foto genomen wordt, etc. Het leuke is, de rondedoelen blijven liggen. Dus in ronde twee telt de kaart van ronde één ook nog. In ronde drie tellen de kaarten van één én twee ook nog, etc. Wel dan: als alle dieren op het speelbord zijn gelegd, de doelenkaart van de eerste ronde is opengedraaid en de startspeler is bepaald, kunnen we beginnen.

Als fotograaf wil je natuurlijk in de perfecte positie staan, dus het is aan jou om het bord te scannen. Waar zijn de dieren, waar zijn de bloemen, waar zijn de bomen? Bloemen op foto’s leveren per stuk een dennenappel op, maar ook nog bonuspunten per combinatie van alle drie de kleuren (rood, paars, geel). Bomen leveren ook punten op. En natuurlijk het dier.

Als je weet waar je wilt gaan staan pak je een (beweeg)sjabloon wat nog vrij is. Dat wil zeggen: Een sjabloon wat bij jou of een van je tegenspelers ligt. Na gebruik hou je het sjabloon namelijk bij je. Wil een medespeler dit daarna gebruiken, krijg jij een dennenappel uit de voorraad. Zelf mag je de volgende beurt juist niet weer je sjablonen gebruiken van de vorige beurt. Je móet een ander sjabloon pakken. De sjablonen van de vorige beurt gaan na het kiezen van nieuwe sjablonen terug in de gedeelde collectie. Nadat je je verplaatst hebt pak je het volgende sjabloon, welke aangeeft wat jouw camera precies in zijn vizier heeft en wat jij dus op de foto zet, het zogeheten fotosjabloon!

Het pakken van zo’n sjabloon lijkt kinderspel, maar gedurende het hele spel vergissen wij ons dikwijls in de afstand en reikwijdte van een sjabloon en dus ook waar en hoever een dier of ander object staat. Denk je het goede sjabloon te hebben gepakt, staat je dier er nét niet op. Denk dan maar niet dat je in dit spel een ander sjabloon kan pakken. Daar hebben we weer zo’n adder. Uitproberen is uit den boze. Je moet puur op zicht een sjabloon kiezen. De regels zijn meedogenloos. Sjabloon aangeraakt = sjabloon gebruiken. Het is dus niet een leuk puzzelspelletje waar je uit kan gaan dokteren wat de perfecte foto is. Nee, nee, nee: jouw ruimtelijk inzicht moet aan het werk, en ik kan je zeggen dat dat nog verdomd moeilijk is.

Als je je foto hebt gemaakt pak je de kleurenkaart die bij het leefgebied hoort en plaats je hier de objecten op die op je foto staan. Als je meer objecten hebt gefotografeerd dan op de kaart passen heb je pech en is het aan jou om te kiezen welke je weggooit. Het plaatsen van je kaart brengt een nieuw addertje. Nadat je je kaart geplaatst hebt, ligt hij waar hij ligt. Elke nieuwe kaart mag je rechts of links van de eerste kaart en later de reeks leggen, maar een kaart die ligt kan niet meer van volgorde veranderen. En dit is belangrijk, want bepaalde leefgebieden vormen harmonieuze verbindingen, wat weer punten oplevert bij de eindtelling. Het is dus niet alleen van belang welke dieren je vastlegt, maar óók in welk gebied zij zich bevinden en in welke volgorde je ze spot. De objecten die je plaatst haal je van het spelbord en verplaats je dus naar je gebiedskaartje. Voor de dieren pak je een los fiche want dieren blijven in het spel. Nadat jij een dier hebt gefotografeerd mag je deze verplaatsen naar een van de andere leefgebieden waar het dier voorkomt. Ook weer zo’n leuke twist, waarbij je je medespelers dwars kan zitten door het dier op een moeilijke zo niet onmogelijke plaats terug te leggen. Belangrijk detail en niet zozeer een addertje, danwel een bonus: in de fotosjablonen zitten gaten. Wanneer jij twee objecten deels of volledig zichtbaar weet te maken in die gaatjes, schiet je de “perfecte foto”, hetgeen je ook weer punten oplevert.

Na het schieten van je foto en het verplaatsen van je dieren scoor je direct punten voor de doelen kaarten. De gefotografeerde dieren, bomen, bloemen scoor je bij de eindtelling en laat je voor je neus liggen. Wat een feestje is, want voor je ontstaat een soort panoramaview van al jouw foto’s die een lust zijn voor het oog.

Bovenstaande herhaalt zich in vijf rondes. Tijdens die vijf rondes schijnt de zon elke ronde in een ander gebied. Wanneer je een foto maakt in het gebied waar de zon zich bevindt, krijg je vier dennenappels. Mits het bij die ene zon blijft tenminste. Want schiet jij twee keer een foto in een gebied waar de zon zich bevindt, dan ben je dus mooi de pineut en krijg je minpunten. Ervaring leert overigens wel dat dat het waard kan zijn wanneer de zon zich in het gebied bevindt waarin een foto via alle andere scoringsmechanismes veruit het meeste op zal brengen. De twee minpunten die je hiervoor krijgt zijn te verwaarlozen ten op zichten van de punten die je soms kan weten te halen met ronde doelen, helemaal als je er daar een aantal van weet te combineren.

Bij de eindscoring tel je de waarde van alles wat op je foto’s ligt. Hierbij leveren die dieren punten per dier op, maar ook het aantal verschillende dieren kan je aardig wat opleveren. Drie Edelherten zijn leuk, want allen drie punten waard, maar dan loop je weer een dikke diversiteitsbonus mis. Hoe meer soorten, hoe meer punten. Bij deze score tel je de dennenappels die je al in het spel hebt vergaard op, samen met de punten die je scoort voor de harmonieuze verbindingen tussen je foto’s. Ook hier zit een verhogende factor, hoe meer goede verbindingen, hoe meer punten. Tot slot, niet vergeten minpunten te rekenen voor elk gemist/ niet gevuld object op de gebiedskaarten.

U ziet: zo simpel is het niet. Dit spel zit vol met strategische keuzes waarbij je voortdurend moet afwegen waar je heen gaat, wat je gaat fotograferen, in welke volgorde je dit gaat doen én met welke sjablonen. Ondertussen stuur je dit ook bij wanneer een medespeler jouw beoogde dier naar een ander leefgebied verplaatst of wanneer jouw beoogde ideale foto niet meer de ideale foto is door bijvoorbeeld het nieuwe rondedoel of als je de zon wilt ontwijken. Nee, laat je vooral niet afleiden door de lieflijkheid van de vrolijke bloemetjes en boompjes die je doet denken in een sprookje te zijn beland. Dit is zo’n spel waarin veel meer diepgang blijkt te zitten dan je aanvankelijk had gedacht.

Dit gezegd hebbende zal het je niet verbazen dat ik zeer enthousiast ben. Ik ben nog een beginner in dit spel, maar ben zo’n type die altijd het einde van een boek leest wanneer hij pas op de helft is. Zo deed ik dat ook met de spelregels van dit spel. Mijn oog heeft allang gezien dat er nog veel te ontdekken is waar ik mij enorm op verheug. Zo zijn de gebiedskaarten dubbel bedrukt, de andere kant doet er nog een schepje boven op en is voor de experts. Hierbij zijn de gebiedskaarten uitgerust met opdrachten van wat je juist wél of niet mag fotograferen in een gebied, en soms ook nog bepalend is in welk sjabloon je hiervoor moet gebruiken. Ik kan niet wachten. Verder kan het feest niet op, want de spelregels zijn voorzien van een viertal scenario’s en een goede uitleg voor een solospel, waar dit spel zich zeer goed voor leent! In de doos vind je daarnaast ook nog een kleine mini-uitbreiding in de vorm van een “bird of prey” voor nog meer scoringsmogelijkheden en uitdaging. En dan is er ook al een uitbreiding in de maak, nog voordat dit spel overal in de retail te verkrijgen is. (Overigens is hij op moment van reviewen wel al beschikbaar als pre-order).

En dan hebben we het dus nog niet eens gehad over de herspeelbaarheid. Door de hoeveelheid doelenkaarten in random volgorde, het continue verplaatsen van dieren en de vele mogelijkheden die dit spel extra biedt, heb je uren spelplezier. Het zal altijd anders zijn waardoor er niet één strategie is die je altijd garandeert van winst.

Tot nu toe kon ik met mijn proefspelers maar drie kritiekpunten vinden

• De vertaling van de handleiding. De woordkeuzes die gemaakt zijn, zijn soms wat wetenschappelijk en niet in gangbare bordspellentaal. Heel vet dat de verschillende leefgebieden “biomen” worden genoemd, maar het leest lastig.
• De zon. Het is een leuke gimmick die het spel moeilijker en nóg strategischer maakt. Maar doordat een extra zon maar weinig minpunten oplevert is het een verwaarloosbaar element en eerder een vervelende extra actie die je niet moet vergeten bij het klaarzetten van de nieuwe ronde. Ook de vier punten voor maar één zon kun je links laten liggen wanneer de juiste doelenkaarten zich openbaren, die soms wel voor tien of meer punten kunnen zorgen. Dit staat dus niet echt met elkaar in verhouding.
• De sjabloontjes verdienen geen schoonheidsprijs. De rest van de vormgeving is dermate mooi, dat Redwood bij uitstek een spel is waarbij ik het het waard zou vinden om voor de duurdere Kickstarter te gaan, omdat die nog meer van de prachtige elementen bevat. Het slappe plastic van de sjablonen doet hier afbreuk aan. Al snappen we wel dat hiervoor gekozen is omdat de sjablonen door de manier van gebruik zeer belastbaar moeten zijn.

Til vooral niet te zwaar aan onze kritiek. Laat je verrassen door dit vernieuwende mechanisme van verplaatsen en het kiezen van je target en laat je verrassen door je eigen kunde of onkunde wanneer je de juiste sjablonen moet kiezen. Laat je inspireren en verrassen door de mooie vormgeving en laat je uitdagen door de hoeveelheid aan keuzes. Dit spel is zijn geld en jouw tijd meer dan waard!