Oink

De laatste weken kom ik niet heul veul aan spelen toe. De vaste speelkameraadjes hebben elders verplichtingen en mevrouw Verschuur heeft een nieuwe bron van interessante series ontdekt achter het zwarte gat op de muur.

Eerlijkheidshalve zal ik toegeven dat ik niet te sterk aandring. Ook ik ben door een energieverslinder opgezogen: code!

Ik heb mezelf beloofd voor april vier websites te bouwen en er is nog een vijfde bijbeloofd.
Mevrouw Verschuur heeft daar een vernietiginde mening over: "Je doet het jezelf allemaal aan, dus je moet er niet over zeuren".
Dat ga ik dus ook maar niet doen want een meningsverschil met mevrouw Verschuur  in je voordeel beslechten is onbegonnen werk.

Waarover wel?
Over niets eigenlijk want - zoals ik al schreef - ik heb niet heul veul gespeuld.
Samen met Frau Pruser was ik wel aanwezig bij Spellen aan den Rijn, wat een heel prettig initiatief is van o.a. Brigitte den Hartogh. Het wordt gehouden in het Wijkcentrum Kerk en Zanen in Alphen aan den Rijn. Ik schreef er verleden maand al eens over. Ik denk dat het een vast uitje gaat worden (iets wat veel meer mensen zouden moeten doen).
Coen Leentvaar was er ook. Evertjan was bereid om La Granja uit te leggen, een spel dat ik tot dan toe geen blik waardig had gegund. Dit vanwege de doos, die mij de overtuiging gaf dat dit een spel moest zijn voor bejaarde dames met paars haar. De streekroman onder de bordspellen.

"Maar wil je het eens proberen?" drong Evertjan aan.
"Van proberen komen kindjes, Evertjan"

Frau Prüser en Coen hadden geen bezwaar en omdat ik geen zin had om aan een andere tafel te zitten ging ik enigszins met tegenzin overstag.

Wat kan een mens zich toch vergissen!
En vooral ik.
Hier heb ik een vette kluif aan gehad.
Niet alleen ik, maar ook de anderen, wat dan weer extra vervelend is omdat Evertjan drie uur lang triomfantelijk kon glunderen met zon nare "Zie je wel... ik heb het wel gezegd-blik".
La Granja heeft veel weg van de oudere Stefan Feldspellen. Niet alleen qua materiaal en vormgeving, maar ook voor wat betreft het speelmechaniek.
Het is een fascinerend spel dat een zorgvuldige planning vereist. In het spel beheer je een boerderij op Mallorca en dat moet je beter doen dan je buren. Timing en het juiste moment van het uitvoeren van acties zijn cruciaal. Succesvolle boeren moeten omgaan met onvoorziene gebeurtenissen. De boer die aan het einde van het spel de meeste overwinningspunten heeft verdiend, is de winnaar en nieuwe eigenaar van het landgoed La Granja!

Het was een lange en vermoeiende zit.
Maar ab-so-luut niet vervelend.
Aan het eind van het spel vroeg ik me wel af: zou ik het kopen?
Nee, dat dan weer niet.
Als het op mijn hebbehebbehebbelijst komt dan staat het niet in de top 5.

Na La Granja deed Frau Prüser haar tas open. Ze had Scout bij zich, dat we een paar dagen eerder ook al gespeeld hadden.

Scout is een kaartspel dat wordt uitgegeven door Oink, een Duitse club met een grappig logo waarvan alle spellen de eigenschap hebben dat ze in een piepklein doosje passen. Dat is leuk. De spelregels zijn in een 4-punts lettertje afgedrukt op een harmonicagevouwen strookje papier (waardoor de lust tot lezen je ontnomen wordt). Dat is minder leuk.
Het is in 2022 voorgedragen als Spiel des Jahres maar heeft hettoen afgelegd tegen Cascadia, wat geen schande is (hoewel ik persoonlijk geen fan ben van Cascadia, maar dat terzijde).

In Scout ben je een impressario in de circuswereld en probeer je een zo succesvol mogelijke stal van artisten aan je te binden en die op te laten treden in de piste.
Dat gedeelte heet "Show" en hiermee kun je punten verdienen. Je begint met een hand vol acts/artiesten die je kunt aanvullen door te scouten uit andere shows.

Er zitten een aantal aardige dingen in het spel:
De hand kaarten die je krijgt mag je niet herschikken. De volgorde ligt vast. Wat je wel mag doen is: je hand (en dus je deck) omdraaien. Elke kaart heeft twee verschillende kanten en aan het begin van het spel kies je of je met de boven- of de onderkant speelt.
Tijdens een beurt heb je keuze uit twee acties: je kunt scouten (een kaart wegnemen uit een show die op tafel ligt) en die op een willekeurige plek in je hand stoppen (zodat die artiest jouw show versterkt).
je kunt showen: enkele kaarten of series (opeenvolgend of gelijken) op tafel leggen.
Eén keer per ronde mag een speler scouten en dan meteen showen: Scout and Show.

Wanneer een speler zijn hand met kaarten heeft leeg gespeeld of alle spelers op één na hebben gescout in plaats van te spelen, eindigt de ronde. Spelers ontvangen punten voor gesloten kaarten en trekken vervolgens één punt af voor elke kaart in hun hand (behalve als zij de speler waren die herhaaldelijk werd gescout om het spel te beëindigen).

inmiddels heb ik mijn favoriete bordspelwinkel bezocht: die hebben nog een paar doosjes liggen... samen met doosjes van die andere verslavende spelletjes van Oink