Vroegâh!
Laatst werd er gevraagd met welk spel onze bordspelgekte los ging. Ik dacht dat dat Carcassonne was maar realiseerde me later dat het Het Stenen Tijdperk moest zijn geweest.
Vanavond wilde mevrouw Verschuur spelen, wat een mooie reden leek voor een potje nostalgie.
Vroegâh!Ik had verwacht dat we Het Stenen Tijdperk - na zo veel ervaringen met spellen met meer diepgang, meer lagen en complexere manieren om punten te scoren - duf zouden vinden of dat we op z'n minst minder competatief zouden zijn.
Dat was niet zo.
Wel zag ik nu dat de dobbelsteenfactor een grote rol speelt en bepalender is dan ik vroegâh door had.
Toch lijkt me dat nog wel mee te vallen omdat je zo veel dobbelt en telkens met behoorlijk wat stenen.Ik maak me sterk dat je, wanneer je de ogen over een heel spel per speler optelt, dat die niet heel veel verschilt.
Enfin... we speelden dus een potje, mevrouw Verschuur en ik.
Het werd 536-376.
Gelukkig kan ze geweldig goed tegen haar verlies, mevrouw Verschuur.
Dat dan weer wel.
